Jan-carel Koster

Beeldhouwer, in de traditionele zin van het woord. Vanaf zijn twaalfde jaar ambachtelijk opgeleid door zijn grootvader, een begenadigd schrijnwerker, en op die manier opgeklommen van “gezel” tot “meester”.

Met deze “op hout” verworven kennis heeft hij vervolgens zijn werkterrein verbreed naar steen als materiaalsoort. Zijn ambachtelijke achtergrond, in combinatie met theoretische scholing en een zoektocht naar de werkmethodieken en techniek van de beroemde beeldhouwers uit de renaissance (Michelangelo!), heeft hem gemaakt tot de beeldend kunstenaar die hij nu is.

Jan-Carel tracht met zijn kenmerkende abstracte en organische objecten een brug te slaan tussen  natuur, wetenschap en vakmanschap, met verwijzingen naar zowel de fysieke als de psychische omgeving en beleving.

Voor hem staat multidimensionaal werk voor het maken van 3D sculpturen met als vierde, toegevoegde dimensie het element tijd (de ruimtetijd). Deze (in principe voor ons, mensen, niet waarneembare) dimensie tracht hij tot zijn recht te laten komen door binnen zijn werken altijd te refereren aan verleden, heden en toekomst en de samenleving daarmee te laten zien en voelen dat alles en iedereen blijft evolueren.  Zelf ziet hij dit als een constante golf van energie die continu door de samenleving stroomt , een eeuwige kracht die zorg draagt voor de evolutie.

Zijn innerlijke drive om te scheppen ligt in deze existentiële wetmatigheid verankerd:

verleden maakt heden schept toekomst

Jan Carel tracht middels zijn werk een antwoord te vinden op de vraag: “Op welke manier heeft de natuur invloed gehad op het ontstaan va n de mens met zijn gevoelens en hoe vinden wij dat heden  ten dage terug?”. De vraag alleen al geeft de zoektocht van Jan Carel aan in het verbinden van de aardse mens met de oeroude kosmische invloeden hier op aarde.

Zowel zijn vrije werk als zijn werk in opdracht geeft meer en meer een beeld van deze zoektocht,  een zoektocht die een leven lang zal duren.